Friday, April 8, 2011

Piitan

Kung tutuusin,
Tayong dalawa’y bilanggo:

Ikinukulong ko
Ang iyong
alaala
Sa aking guni-guni

Ang iyong bawat kilos,
Bawat galaw,
Bawat kumpas ng iyong kamay,
Pinagmamasdan–
Nang wala kang kamalay-malay.

At ikinukulong mo rin ako
Sa masakit na katotohanang

Ang iyong bawat kilos,
Bawat galaw,
Bawat kumpas ng iyong kamay,
Ay patuloy na lamang
Na pagmamasdan–

Kailanman,
‘Di ka maaabot
At ang puso’y tutupukin
ng lungkot–
Nang wala kang kamalay-malay.

4 comments:

Featured Post

I write less now

Sadness was my muse, I lived with her for decades she held me and cried with me in the dark, and I held her close, immortalized her in my wr...

Popular